Στὸ Προλογικὸ σημείωμα «Ἐκκλησία
καὶ οἰκονομία»
ὁ Σταῦρος
Γιαγκάζογλου προβαίνει σὲ σύντομες κριτικὲς ἐπισημάνσεις
γιὰ τὴ
σχέση Ἐκκλησίας καὶ οἰκονομικῆς δραστηριότητας ἀνὰ τοὺς αἰῶνες.
Στὸ
πρῶτο κείμενο τοῦ ἀφιερώματος, μὲ τίτλο «Ἡ οἰκονομικὴ κρίση ἀπὸ χριστιανικὴ σκοπιά» ὁ Εὐάγγελος
Θεοδώρου, ἀφοῦ παρουσιάσει μιὰ φαινομενολογία τῆς σημερινῆς οἰκονομικῆς κρίσης καὶ τῶν προσπαθειῶν ἀντιμετώπισής της, προχωρεῖ κατόπιν στὴν κριτικὴ ἀξιολόγηση τῆς προϊστορίας καὶ τῶν αἰτίων της, προκειμένου νὰ προτείνει τὶς βασικὲς ἀρχὲς τῆς χριστιανικῆς κοσμοθεωρίας ὡς διέξοδο στὸ ἀδιέξοδο. Ὁ π. Αὐγουστῖνος Μπαϊραχτάρης στὸ ἄρθρο του «Οἰκονομία τοῦ Θεοῦ καὶ Οἰκονομία τῆς Ἀγορᾶς: Ἀναζητώντας τὸ μέτρο» παρουσιάζει ἀρχικὰ τὸ παράδειγμα τοῦ οἰκονομικοῦ νεοφιλελευθερισμοῦ στὸ πλαίσιο τῆς παγκοσμιοποίησης καὶ στὸν ὁρίζοντα τῆς κρίσης, προτείνοντας στὴ συνέχεια τρία ἐναλλακτικὰ παραδείγματα-προτάσεις τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν (ἀπὸ τὸν Παγκόσμιο Λουθηρανικὸ Σύνδεσμο, τὸν Παγκόσμιο Σύνδεσμο Μεταρρυθμισμένων καὶ τὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν) γιὰ μιὰ οἰκονομία
ὑπὲρ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς γῆς. Ὁ Ἀπόστολος Νικολαΐδης
στὸ ἄρθρο
του «Ἀπὸ
τὴν Οἰκονομία
στὴν Εἰδωλολατρία»
ἐπιχειρεῖ
νὰ περιγράψει τὸ πέρασμα τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴν
φάση τοῦ οἰκονόμου τῆς δημιουργίας
τοῦ Θεοῦ
στὸν εἰδωλολάτρη
μὲ τοὺς
ὅρους τῆς
κριτικῆς σκέψης τοῦ ἁγίου
Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
Στὸ ἑπόμενο κείμενο, μὲ τίτλο «Ἀπὸ τὴν ἐλεημοσύνη στὴν καταπολέμηση τῶν αἰτίων της», ὁ Στυλιανὸς Τσομπανίδης ἐπιχειρεῖ νὰ περιγράψει τὸ χρέος τῆς Ἑκκλησίας μπροστὰ στὶς ἐπείγουσες προκλήσεις ποὺ θέτει ἡ κυρίαρχη οἰκονομικὴ παγκοσμιοποίηση. Ὁ Μανόλης Βαρβούνης στὸ μελέτημά του «"Φάγονται πένητες καὶ ἐμπλησθήσονται":Λαογραφικὲς θεωρήσεις τῶν ἐκκλησιαστικῶν συσσιτίων τοῦ ἑλληνικοῦ ἀστικού
χώρου» ἀνιχνεύει
τὴν λαογραφικὴ διάσταση ποὺ διαθέτει τὸ πολυποίκιλο ἐνοριακὸ ἔργο ποὺ συντελεῖται σὲ συνθῆκες οἰκονομικῆς κρίσης. Ὁ
Ἀνέστης Κεσελόπουλος στὸ ἄρθρο
του «Ἡ οἰκονομικὴ κρίση. Πνευματικὴ καὶ ποιμαντικὴ προσέγγιση», ἐμπνεόμενος
ἀπὸ
τὴν ἐκκλησιαστικὴ παράδοση, περιγράφει τοὺς ἄξονες
τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους, τὸ ὁποῖο μπορεῖ
νὰ συμβάλλει στὴν κατεύθυνση ἀντιμετώπισης
τῶν ποικίλων προβλημάτων ποὺ δημιουργεῖ
ἡ σύγχρονη κρίση. Ὁ π. Ἀντώνιος
Καλλιγέρης στὸ κείμενό του «Ἡ κρίση ὡς
ἀφορμή: Σκέψεις γιὰ τὴν
ποιμαντικὴ τῆς νεότητας» καταγράφει συγκεκριμένες προτάσεις γιὰ τὴν
ἀποτελεσματικότερη διαποίμανση τῶν νέων ἀνθρώπων,
θεωρώντας τὴν κρίση ὡς ἀφορμὴ δημιουργίας καὶ ἀλλαγῆς. Ὁ
ἀρχιμ. Ἀγαθάγγελος
Σίσκος στὸ ἄρθρο του «Ἡ Σάρκωση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ ὡς πρόκληση καὶ πρόσκληση γιὰ μιὰ δίκαιη εἰρήνη
στὴ γῆ»
ἀναδεικνύει τὶς πολιτικὲς ἐπιπτώσεις ποὺ
ἡ Σάρκωση τοῦΛόγου μπορεῖ νὰ ἐπιφέρει στὸν
τρόπο θεώρησης τῶν ἐπιμέρους οἰκονομικῶν καὶ
κοινωνικῶν σχέσεων τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ Νικήτας Ἀλιπράντης στὸ ἄρθρο του «Ἡ
κοινωνιολογία τοῦ χρήματος καὶ ἡ
σύγχρονη ἐξέλιξη τοῦ καπιταλισμοῦ»,
ἀφοῦ
ἀναδείξει τὸν κοινωνικὸ ρόλο τοῦ χρήματος, θὰ
περιγράψει τὴν κυρίαρχη κερδοσκοπικὴ μεταλλαγὴ
τοῦ καπιταλισμοῦ (ἀφετηρία, αἴτια, παραδείγματα). Ὁ Κωνσταντῖνος
Κωτσιόπουλος στὸ μελέτημά του «Οἰκονομία, Πολιτισμὸς καὶ καπιταλιστικὴ κρίση», παρέχει ἀρχικὰ ἕνα περίγραμμα τῆς σύγχρονης οἰκονομικῆς κρίσης καὶ
κατόπιν ἐξετάζει τὴν ἔννοια
τῆς οἰκονομίας
ἀπὸ
κοινωνιολογικὴ ἄποψη γιὰ νὰ
καταλήξει στὸ γεγονὸς ὅτι
ἡ οἰκονομικὴ καὶ
πολιτικὴ ἀντίληψη
εἶναι στενὰ συνυφασμένη μὲ τὶς πολιτισμικές, θρησκευτικὲς καὶ
ἀνθρωπολογικὲς ἀντιλήψεις κάθε ἐποχῆς.
Ὁ Γιῶργος
Μπάρλας στὸ τελευταῖο κείμενο τοῦ
ἀφιερώματος «Ἡ "ἠθικὴ τῆς
εὐθύνης" καὶ ἡ οἰκονομικὴ
κρίση» προσφέρει ἕνα κριτικὸ σχόλιο στὴν
οἰκονομικὴ
κρίση, ἡ ὁποία
μαστίζει τὸν ἑλληνικὸ λαό, ἀναδεικνύοντας τὰ πολιτικὰ καὶ οἰκονομικὰ ἀδιέξοδα,
τὴν ἀλλαγὴ νοοτροπίας τοῦ
κοινωνικοῦ σώματος καὶ τὶς
ποικίλες ἑρμηνεῖες ποὺ δίνονται στὰ ἀναφυόμενα
προβλήματα, ἐπικεντρώνοντας στὴν ἀνάγκη
διαμόρφωσης μιᾶς ἠθικῆς
τῆς εὐθύνης.
Στὴ στήλη Ἰδιόμελα ὁ Κωνσταντῖνος Κορναράκης μὲ τὸ ἄρθρο του «Ἡ
συμβολὴ τοῦ Μαρκέλλου Πιρὰρ στὶς περὶ
τὸν Ἰσαὰκ τὸν
Σῦρο σπουδές» ἀποπειρᾶται μιὰ ὁλοκληρωμένη
ἀξιολόγηση τῆς σπουδαίας κριτικῆς ἔκδοσης ἀπὸ τὸν
Μ.Πιρὰρ τῶν
«Ἀσκητικῶν»
τοῦ Ἀββᾶ
Ἰσαὰκ
ἐπὶ
τῇ βάσει τοῦ ἑλληνικοῦ κειμένου. Στὴ
στήλη Παρεμβάσεις ὁ Δημήτριος Μόσχος μὲ τὸ κείμενό του «Ἡ κυριαρχία τῆς
ἀγορᾶς
στὸ δημόσιο χῶρο μέσα ἀπὸ τὸν
προβληματισμὸ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν» προσφέρει ἕνα
ἰδιαίτερα ἐνδιαφέρον καὶ πλούσιο
χρονικὸ γιὰ τὴ δημόσια συζήτηση ποὺ διοργανώθηκε ἀπὸ τὴν
Κοσμητεία τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς
τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
τὸν περασμένο Νοέμβριο μὲ τὸ ὁμώνυμο θέμα. Ὁ
Πέτρος Βασιλειάδης παρουσιάζει στὴ
συνέχεια, στὸ πλαίσιο τῆς ἴδιας
στήλης, τὸ κείμενο μὲ τίτλο «Οἰκονομία
τῆς ζωῆς,
δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη γιὰ ὅλους», ποὺ
ἀποτελεῖ
προϊὸν τοῦ
προγράμματοςA.GA.P.E. τοῦ Π.Σ.Ε.
καὶ συνιστᾶ ἔκκληση γιὰ δράση καὶ
γιὰ προβληματισμό, ἐν ὄψει
μάλιστα τῆς 10ης Γενικῆς Συνέλευσης τοῦ Π.Σ.Ε. στὸ Busan τῆς ΝότιαςΚορέας, σὲ σχέση πρὸς τὰ προβλήματα καὶ
τὰ ἀδιέξοδα
τῆς σύγχρονης οικονομικῆς παγκοσμιοποίησης. Τὸ τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ
συμπληρώνεται μὲ τὶς πλούσιες μόνιμες στῆλες.
Τὰ Θεολογικὰ Χρονικά, ὅπου περιλαμβάνονται ἀναφορὲς σὲ ἐπιστημονικὰ συνέδρια, θεολογικὰ γεγονότα, ἀνακοινωθέντα καὶ πορίσματα συνοδικῶν συνδιασκέψεων, τὰ Περιοδικὰ Ἀνάλεκτα, ὅπου γίνεται σύντομη ἐπισκόπηση τῶν ἑλληνικῶν καὶ ξένων θεολογικῶν περιοδικῶν, τὸ Βιβλιοστάσιον, ὅπου δημοσιεύονται βιβλιοκριτικὰ δοκίμια καὶ παρουσιάσεις θεολογικῶν μονογραφιῶν, βιβλίων καὶ λοιπῶν ἐκδόσεων καί, τέλος, τὸ Ἀναλόγιον, ὅπου δημοσιεύεται ἐνημερωτικὸ δελτίο πρόσφατων θεολογικῶν ἐκδόσεων.Τὸ ἑπόμενο 1ο τεῦχος τῆς Θεολογίας γιὰ τὸ ἔτος 2013 θὰ εἶναι ποικίλης θεολογικῆς ὕλης καὶ θὰ κυκλοφορήσει τὸν προσεχῆ Μάιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου