Οι σχέσεις Ρώμης - Φαναρίου: Τα παλαιά "τραύματα", οι νέες ελπίδες

* ΤΆ ΜΕΊΖΟΝΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΆ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΣΤΌ ΔΙΆΛΟΓΟ ΚΑΊ ΟἹ ἘΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΈΣ ΠΡΟΫΠΟΘΈΣΕΙΣ ΓΙΆ ΤΉΝ ὙΠΈΡΒΑΣΉ ΤΟΥΣ

 H ἐκλογή στό θρόνο τοῦ Προκαθημένου τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ἐπισκοπῆς τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης τοῦ κ. Φραγκίσκου  γέννησε στήνὑπόθεση τοῦ διαχριστιανικοῦ διαλόγου νέες ἐλπίδες. Καλλιέργησε, σέ συμβολικό μέχρι στιγμῆς ἐπίπεδο, νέες προσδοκίες γιά μία νέα, θετικότερη προοπτική στίς σχέσεις τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς καί τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί στόν μεταξύ τούς θεολογικό διάλογο, τόν διεξαγόμενο ἐδῶ καί δεκαετίες μέ σκοπό τήν διαμόρφωση τῶν συνθηκῶν πού θάἐπιτρέψουν τήν ἄρση τοῦ σχίσματος τοῦ 1054 καί θά ἐπαναφέρουν την  ΧριστιανικήἘκκλησία στήν ἀρχαία, τήν ἀρχική της ἑνότητα.

* Διαβάστε τή συνέχεια τοῦ ἄρθρου στό  Αmen.gr και στο Amfissapress.gr