Το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., ένα εκ των τεσσάρων Πανεπιστημιακών Θεολογικών Τμημάτων, ερευνά πολυπρισματικά το φαινόμενο της θρησκείας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη μελέτη της Ορθοδοξίας, στο παρελθόν και το παρόν, παράγει σχετική γνώση και προσφέρει αντίστοιχη εκπαίδευση σύμφωνα με τις παγκοσμίως αναγνωρισμένες για πανεπιστημιακά ιδρύματα σταθερές.
Με αφορμή τις συζητήσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό για το Μάθημα των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, τα νέα πιλοτικά Αναλυτικά Προγράμματα του Μαθήματος των Θρησκευτικών (Δημοτικού και Γυμνασίου) και τις αλλαγές που επέρχονται στην ελληνική κοινωνία, το Τμήμα Θεολογίας έκρινε σκόπιμο μετά από εξαντλητική συζήτηση του θέματος να επικαιροποιήσει παλαιότερη σχετική απόφασή του και να διατυπώσει επιγραμματικά τις απόψεις του.
Το Τμήμα Θεολογίας θεωρεί ότι:
1. Το Μάθημα των Θρησκευτικών περιλαμβάνει ιστορικά και σύγχρονα πολιτισμικά δεδομένα, τα οποία αφορούν τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, που αποτελεί βασικό στοιχείο της παράδοσης του τόπου μας. Επίσης το Μάθημα των Θρησκευτικών περικλείει τον Χριστιανισμό στο σύνολό του και αναφέρεται ιδιαίτερα στις άλλες χριστιανικές ομολογίες, που υπάρχουν στην Ευρώπη. Τέλος, δίνει βασικές πληροφορίες για τα μεγάλα θρησκεύματα του κόσμου.
2. Το Μάθημα των Θρησκευτικών προσφέρεται σύμφωνα με τις αρχές των επιστημών της Θεολογίας, της Παιδαγωγικής, της Ψυχολογίας και της Κοινωνιολογίας και υπάγεται στις ίδιες επιστημονικές αρχές που διέπουν όλα ανεξαιρέτως τα υπόλοιπα σχολικά μαθήματα και υπόκειται στους ίδιους κανόνες που ισχύουν γι’ αυτά. Ως εκ τούτου και το Μάθημα των Θρησκευτικών εντάσσεται στα Προγράμματα Σπουδών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τα οποία διαμορφώνονται υπό την ευθύνη και εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Τα παραπάνω υποδεικνύουν και τον υποχρεωτικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει το Μάθημα των Θρησκευτικών για όλους τους μαθητές. Το Ελληνικό κράτος είναι υποχρεωμένο εκ του Συντάγματος να παρέχει παιδεία ισότιμα σε όλους τους πολίτες του.
3. Το Μάθημα των Θρησκευτικών καλύπτει, όπως και όλα τα υποχρεωτικά μαθήματα που συγκροτούν τα Αναλυτικά Προγράμματα της Εκπαίδευσης, τις τρεις μαθησιακές περιοχές, τη γνωστική, τη συναισθηματική και την ψυχοκινητική. Είναι δηλαδή μάθημα παιδείας, γνώσης και καλλιέργειας ήθους, βοηθά τους μαθητές και τις μαθήτριες αφ’ ενός να προσλάβουν την προσφερόμενη γνώση και να τη μεταφέρουν στη σημερινή πραγματικότητα, και αφετέρου να κατανοήσουν το ρόλο της θρησκευτικής διάστασης σε επιμέρους θέματα της ζωής, καθώς και στο πώς αυτή επέδρασε και μπορεί να επιδρά στη διαμόρφωση του πολιτισμού.
Το Μάθημα τον Θρησκευτικών συμβάλλει ακόμη αποφασιστικά στο να αναπτύξουν οι μαθητές και μαθήτριες ικανότητες και δεξιότητες, να καλλιεργήσουν αξίες και στάσεις ζωής, να εγκλιματιστούν στην ευρύτερη κοινωνική πραγματικότητα που ζουν και να αναπτύξουν ικανότητες επικοινωνίας, συνεργασίας και συλλογικών πρωτοβουλιών. Αγκαλιάζοντας ολόκληρη τη ζωή του ανθρώπου γίνεται γέφυρα γνήσιας επικοινωνίας του μαθητή με τον «άλλον» και μέσο υπέρβασης κάθε είδους μισαλλοδοξίας και φανατισμού, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτό στην καλλιέργεια ενός ειρηνικού και οικουμενικού πνεύματος.
Επίσης, το Μάθημα των Θρησκευτικών δεν αποσκοπεί σε αναγκαστική διαμόρφωση χριστιανικής συμπεριφοράς και προσωπικής ευσέβειας. Όπως η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και των αρχαίων ελληνικών κειμένων που διδάσκονται στα σχολεία δεν υποχρεώνει τον μαθητή να ασπαστεί τις απόψεις που αναπτύσσονται εκεί για διάφορα ζητήματα, έτσι και η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών δεν υποχρεώνει τον μαθητή να ενστερνιστεί άκριτα τις θέσεις που διατυπώνονται στο εν λόγω μάθημα.
Στη βάση αυτή ο ειδικά καταρτισμένος δάσκαλος ή καθηγητής μπορεί να μεταδώσει μέσω του Μαθήματος των Θρησκευτικών στους μαθητές και τις μαθήτριες πλούτο γνώσεων, εμπνέοντάς τους ταυτόχρονα όραμα ζωής, πνεύμα αγάπης, ελευθερίας και πολιτισμό.
Οριοθετώντας την ουσία και τον ρόλο του Μαθήματος των Θρησκευτικών με βάση τα παραπάνω, κρίνεται απαραίτητο να επισημανθεί ότι θα πρέπει να παραμεριστούν από τη συζήτηση χαρακτηρισμοί, όπως «ομολογιακό μάθημα» και «θρησκειολογικό μάθημα», που είναι σημασιολογικά αρνητικά φορτισμένοι και δεν συμβάλλουν στον καλόπιστο διάλογο, αλλά χρησιμοποιούνται ως μέσα αντιπαράθεσης.
4. Η υπάρχουσα πρόταση νέου Αναλυτικού Προγράμματος κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Ενδεχόμενες αστοχίες μπορούν να διορθωθούν, με καλόπιστο και δημιουργικό διάλογο. Το Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ. με το εξειδικευμένο προσωπικό του είναι στη διάθεση του Υπουργείου για οποιαδήποτε βοήθεια κριθεί αναγκαία.
5. Τέλος, το Μάθημα των Θρησκευτικών, όπως και τα άλλα διδασκόμενα στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση μαθήματα, είναι μάθημα υψηλών προδιαγραφών και απαιτεί εξειδικευμένη γνώση των διδασκόντων. Εξυπακούεται λοιπόν ότι το εν λόγω μάθημα πρέπει να διδάσκεται από τους θεολόγους καθηγητές στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και από ειδικά καταρτισμένους δασκάλους. Την εξειδικευμένη αυτή γνώση παρέχουν μόνον τα τέσσερα Θεολογικά Τμήματα των Θεολογικών Σχολών του ΕΚΠΑ και του Α.Π.Θ. Σε αυτά η Ελληνική Πολιτεία εμπιστεύτηκε την Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση και αυτά αξιολογεί συνεχώς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου